Węglowodany

Węglowodany są głównym źródłem energii dla dziecka ale w mleku ludzkim pełnią także wieloaspektowe funkcje związane z ochroną przed infekcjami, odżywieniem mikrobiomu i jego kształtowaniem. Pełnią też funkcje regulacyjne i naprawcze.

  • laktoza – to dwucukier obecny jedynie w mleku. Stanowi 90-95% węglowodanów w mleku matki. Dostarcza 40-45% wartości energetycznej mleka. Odpowiada za zaciąganie wody do mleka, bierze udział w absorpcji wapnia. Wspomaga kolonizację układu pokarmowego dziecka. Zwiększa wydzielanie katelicydyny, co wpływa na jej działanie przeciw patogenom oraz działanie wspierające dla mikrobiomu. Wbrew powszechnym przekonaniom w czasie jednego karmienia laktozy jest tyle samo na początku co na końcu karmienia. Jest ważna dla prawidłowego rozwoju układu nerwowego dziecka. Laktoza to jedyne źródło galaktozy a galaktoza jest krytycznie ważna dla rozwoju układu nerwowego Jest wolno rozbijana w układzie pokarmowym i dzięki temu zapewnione jest równomierne dostarczanie glukozy do organizmu. Jej komponenty wpływają na tworzenie się m.in. oligosacharydów, glikoprotein i glikolipidów. Wszystkie z oligosacharydów mleka ludzkiego zawierają w swojej strukturze centralnej rdzeń z laktozy. Wywiera ona efekt nawadniający w jelicie cienkim. Laktoza ma niższy indeks glikemiczny niższą słodycz i niższe działanie kariogenne w porównaniu do innych węglowodanów. Nie aktywuje układu nagrody w mózgu
  • galaktoza – źródło galaktolipidów, niezbędna do procesów metabolicznych w komórce oraz do magazynowania energii. Szczególnie istotna dla procesów neurorozwojowych u małych dzieci w tym noworodków i niemowląt.
  • fruktoza – ma ona niskie stężenie w mleku, niektóre badania pokazują że jej stężenie jest zależne od spożycia przez mamę.
  • glikany
    • glikozaminoglikany (GAG) – długie polisacharydy, pełnią ważną rolę w sygnalizacji międzykomórkowej, w nawodnieniu komórek oraz ich różnicowaniu. Mają udział w procesach krzepnięcia krwi, gojeniu ran, tworzenia się naczyń krwionośnych oraz komórek nerwowych. Zapobiegają przywieraniu patogenów do ścian układu pokarmowego, stanowiąc tym samym element ochrony dziecka przed infekcjami. Mają ochronne działanie przeciwko wirusom cytomegalii i RSV.
      • siarczan chondroityny – działa silnie przeciwwirusowo i jest go stosunkowo dużo w porównaniu z innymi GAG. Ma potencjalne działanie zapobiegające NEC, działa odżywczo na ważne szczepy bakterii w układzie pokarmowym: Bacteroides. Zapobiega migracji patogenów w organizmie, reguluje działanie komórek odpornościowych i tucznych
      • siarczan heparanu – blokuje przywieranie patogenów do komórek układu pokarmowego, jest związany z ochroną przed infekcjami.
      • siarczan dermatanu
      • kwas hialuronowy – może działać przeciwko patogenom chorobotwórczym w błonie śluzowej jelita oraz dbać o ciągłość nabłonka jelita
      • heparyna – sprzyja gojeniu nabłonka. Zapobiega przyleganiu bakterii i wirusów do ścian układu pokarmowego. Ma działanie przeciwzapalne, przyspiesza gojenie się błony śluzowej i wspiera barierę jelitową.
    • oligosacharydy mleka ludzkiego (ponad 200) – są unikalnymi strukturami, które występują tylko w mleku człowieka. Stanowią trzeci ilościowo składnik pokarmu mamy. W mleku kobiecym znaleźć można kilkaset różnych oligosacharydów, w różnych ilościach i kompozycjach. Zbudowane są z pięciu cegiełek budulcowych: D-glukoza (Glc), D-galaktoza (Gal), N-acetyloglukozamina (GlcNAc), L-fukoza (Fuc), kwas sialowy (Neu5Ac). Te cegiełki łączą się przy pomocy wiązań chemicznych tworząc oligosacharydy. Wszystkie oligosacharydy mają rdzeń z laktozy.
      Matki mają w mleku różną kompozycję HMO co jest często określane jako „linie papilarne” mleka matki. Czasem zjawisko to porównywane jest do grup krwi (w przeciwieństwie do grup krwi mleko matki nie ma ograniczeń w kontekście dawstwa mleka). Odrębności te zależne są od różnic geograficznych, ekspozycji na patogeny, odżywiania mamy, leczenia, suplementacji i nie da się ich w pełni odtworzyć sztucznie. Niektóre badania pokazują że aktywność fizyczna mamy zwiększa wydzielanie HMO do mleka.
      Oligosacharydy nie są trawione w układzie pokarmowym i wykazują odporność na działanie enzymów. Jedynie niewielki procent ulega rozkładowi. Dlatego pełnią one kolosalną funkcję prebiotyczną czyli stanowią pożywienie dla dobrych bakterii układu pokarmowego dziecka i są odpowiedzialne za charakterystyczny kształt mikrobiomu ludzkiego. Dzięki ich wpływowi na bakterie z grupy Bifidobacterium pełnią ważną rolę w zapobieganiu infekcjom i kształtowaniu immunologicznej odpowiedzi organizmu.
      Mają działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwzapalne. Tworzą przynętę dla patogenów i wyłapują je zanim te zdążą przyczepić się do komórek układu pokarmowego i spowodować infekcje. Działają nie tylko w układzie pokarmowym a także w układzie moczowym i w układzie oddechowym. Badania pokazują, że mają znaczącą rolę w zapobieganiu NEC. Ich działanie może zapewniać korzyści wykraczające poza okres niemowlęctwa i dlatego są przedmiotem ciągłych badań.
      Około połowa HMO jest wydalana przez dziecko – oznacza to, że pełnią one role ochronne i immunomodulujące w układzie pokarmowym. Ok 1-5% HMO jest wchłaniana z układu pokarmowego. Pozostałe są metabolizowane przez bakterie.
      Biosynteza HMO ma miejsce w komórkach nabłonkowych gruczołu mlecznego w aparatach Golgiego.
      • 2′-FL – 2′-Fukozylolaktoza – HMO, którego w mleku matki jest najwięcej, zapobiega przywieraniu patogenów do ścian przewodu pokarmowego oraz różnicowaniu komórek patogenów. Wspiera namnażanie się dobrych szczepów Bifidobacterium
      • 3′-SL – 3′-Sialylolaktoza – wspiera rozwój poznawczy dziecka w okresie niemowlęctwa i rozwój językowy
      • 6′-SL – 6′-Sialylolaktoza – zapobiega przywieraniu patogenów do ścian komórkowych w układzie pokarmowym, wpływa na prawidłowy rozwój mózgu, wspomaga dojrzewanie układu pokarmowego
      • LNFP I – V – Lakto-N-fukopentoza I-V – pomagają zwalczać infekcję i wspierają prawidłowe wzrastanie, wywierają efekt odpornościowy w organizmie dziecka, wspierają w walce z wirusami.
      • LNnT – Lakto-N-neotetraoza – ma działanie prebiotyczne, zapobiega przywieraniu patogenów do komórek układu pokarmowego dziecka, ma działanie przeciwwirusowe i immunomodulujące, wpływa na metabolizm dziecka

Bibliografia:

Dodaj komentarz